O książce: 1946 / Leonid Viktorovich Krushinsky (1911–1984) - członek. - korespondent Akademii Nauk ZSRR, laureat Nagrody Lenina, profesor Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. M.V. Łomonosow - pozostawił bogate dziedzictwo naukowe z różnych dziedzin biologii: fenogenetyki, fizjologii wyższej aktywności nerwowej, patofizjologii, genetyki behawioralnej, etologii. Stworzył oryginalne kierunki naukowe, które zyskały uznanie na całym świecie. Głównym problemem, któremu Leonid Wiktorowicz poświęcił swoje życie, było badanie wzorców kształtowania się zachowań zwierząt w warunkach normalnych i patologicznych. Szczęśliwie łącząc subtelną obserwację przyrodnika, wysoki profesjonalizm, szeroką erudycję i sztukę eksperymentatora, Kruszinski znacznie wyprzedził swoje czasy w naukach biologicznych, a doktryna elementarnej racjonalnej aktywności zwierząt zajmuje centralne miejsce w jego twórczości. Problem umysłu zwierzęcego praktycznie nie został opracowany, dlatego wraz z I. P. Pavlovem, K. Lorenzem i N. Tinbergenem, którzy odkryli mechanizmy instynktów i uczenia się, L. V. Krushinsky'ego można słusznie uznać za twórcę ogólnej teorii zachowania.